De laatste Vikingkrijger is een jeugdboek dat je meeneemt op een spannend avontuur in een andere tijd waarin alles anders is dan nu. Toch is er best herkenning in de behoefte die mensen hebben aan vriendschap, vertrouwen en veiligheid. 

 

Het boek bestaat uit een aantal verhaallijnen rond de hoofdpersonages van het boek, die zich min of meer parallel aan elkaar afspelen. Ze worden met elkaar verbonden door een verteller die ook kort zijn zegje doet. Een verteller past natuurlijk perfect in de tijd waarin het boek zich afspeelt. Zeker in het begin van het boek springt het verhaal wat heen en weer in de tijd. Gelukkig staat boven ieder hoofdstuk in welke maand we ons bevinden. Tot slot zijn er ook nog de drie schikgodinnen van het verleden, het heden en de toekomst. Zij beïnvloeden de loop van de gebeurtenissen en het lot van de personages. De stukjes van de schikgodinnen zijn kort, maar zorgen wel dat je als lezer wat meer inzicht in het verhaal krijgt.

​

De laatste Vikingkrijger is dus het vervolg op Vikingbloed maar prima te lezen zonder het eerste deel te kennen. De schrijfstijl van Hanegreefs is verder prettig en vlot. De hoofdstukken zijn niet te lang en het taalgebruik is toegankelijk. De complexiteit van de structuur van het verhaal vraagt wel om relatief goede lezers die niet om de tien bladzijden het boek aan de kant gooien maar voldoende concentratie hebben om even door te lezen.

​

De beste stukjes zijn misschien wel die van de schikgodinnen, die reflecteren op de situatie. Deze passages zijn kort, maar treffend en bevatten mooie filosofische uitspraken: ‘Soms nemen mensen nu eenmaal een beslissing om redenen die ze diep in hun hart verborgen houden en daar geduldig wachten op het juiste moment om tevoorschijn te komen.’

​

De laatste Vikingkrijger is absoluut een aanrader voor liefhebbers van geschiedenis, zeker voor degenen die geïnteresseerd zijn in de Vikingen, van alle leeftijden. 

​

Bron: Isolde Boers, chicklit.nl